2
INLEIDING
Wie wil weten wat de radikale vrouwenbeweging in Nederland bezielde en be-
zielt, kan afgaan op de 'normale' kranten en tijdschriften óf afgaan op de publi-
katies van de radikale vrouwenbeweging zelf.
In het eerste geval zal zij ervan doordrongen raken dat radikaal-feministen dom-
me, schreeuwerige types zijn wier hoofdbezigheid het is om mannen te haten,
onzin uit te slaan en alles wat leuk en mooi is in het leven aan vrouwen te verbie-
den.
In het tweede geval komt zij terecht in een wirwar van vrouwen kranten , vrou-
wenhuisbulletins, boekjes en boeken - in 'ervaringen', meningen, akties, feiten,
analyses, manifesten, interviews.
De oudste van al die publikaties is de Vrouwenkrant, die in februari 1972 in Am-
sterdam begon te verschijnen - en die dus in 1982 tien jaargangen achter de
rug heeft.
Dat leek ons een goede aanleiding om de mooiste stukken uit al die kranten
eens te herdrukken, voor wie ze gemist had. Maar het leek ons ook nodig om te
vertellen wat er niet in die kranten stond, dingen die toen vanzelfsprekend waren
of juist te persoonlijk, of pijnlijk en akelig. We hebben dus maar een tipje van de
sluier van de traditionele anonimiteit opgelicht. Uit alle perioden van de Vrou-
wenkrant zijn vrouwen geinterviewd over waarom ze dat blad maakten en hoe;
hun verhalen zijn aangevuld met wat er in Vrouwenhuis en vrouwenbeweging
gebeurde, geput uit de eigen herinnering van de vrouwen die dit boek schreven.
Er valt dus van alles te lezen over: de ontdekkingen van de eerste praatgroep-
vrouwen, een strijkplank als vergaarplaats voor de eerste kranten, ruzies met
Paarse September, homo-hetero-diskussies, muizen in de voorraadkamer, de
ontvreemding van een oplage, de tirannie van de struktuurloosheid, Feminist,
het lege Vrouwenhuis, onbetaald geploeter, gedwongen homoseksualiteit in de
redaktie, pluriformiteit en politieke doorbraken - tegenover een bloemlezing
van teksten en tekeningen¹.
Uit dit alles blijkt dat de radikaal-feminist niet bestaat en ook nooit bestaan heeft.
Zij is een bedenksel van de mannen media. Een soort radikaal-feministiese be-
weging daarentegen bestond er wel en bestaat zelfs nog. Zusterschap was en is
niet uitsluitend ruzie. Over één ding zijn alle vrouwen die ooit aan de Vrouwen-
krant gewerkt hebben, het altijd eens geweest: de vrouwenbeweging moet het
leven van alle vrouwen verbeteren.
Ozo!
1
Nota Bene: de bloemlezing van teksten en tekeningen is in vier aparte pdf's op de site
www.radicaalfeminisme.nl opgenomen
 |
 |
 |
 |