De Bonte Was, FEMINIST 2, 1977.
Valerie Solanas' S.C.U.M.-manifest
6
zichzelf spelen, pillen slikken, naar de bioskoop gaan, geanalyseerd worden, reizen,
honden en katten fokken, op het strand rondhangen, zwemmen, tv kijken, naar muziek
luisteren, hun huizen opknappen, tuinieren, naaien, naar nachtclubs gaan, dansen,
bezoeken afleggen, 'hun geest ontwikkelen' (kursussen volgen) en 'kultuur innemen'
(lezingen, toneelstukken, concerten, kwasi-artistieke films). Daarom zouden vele
vrouwen - zelfs wanneer zij een volledige ekonomiese gelijkheid tussen de seksen
aannemen er de voorkeur aan geven met mannen samen te leven of met hun kut te
koop te lopen, om op die manier het grootste deel van hun tijd voor zichzelf te hebben
in plaats van vele uren van hun tijd vervelend, belachelijk en niet-kreatief werk te
verrichten voor iemand anders en te leven als minder dan dieren, als machines, of, op
zijn best - wanneer zij in staat zijn een 'goede' baan te krijgen een aandeel te hebben
in het beheer van de stronthoop. Daarom, wat vrouwen zal bevrijden van de manlijke
leiding is de volledige eliminatie van het geld-werk-systeem en niet het bereiken van
ekonomiese gelijkheid binnen dit systeem.
3. Macht en kontrole. Zonder gezag in zijn persoonlijke relaties met vrouwen, komt de
man tot algeheel gezag in het manipuleren van geld en van alles en iedereen, die
afhankelijk is van geld - dus: alles en iedereen.
4. Liefde-surrogaat. Niet bij machte liefde of genegenheid te geven, geeft de man geld.
Het verschaft hem een moederlijk gevoel. De moeder geeft melk; hij geeft brood. Hij is
de Broodwinner.
5. Geeft de man een doel. Niet in staat van het moment te genieten, heeft de man iets
nodig om naar uit te zien, en geld verschaft hem een eeuwig en nooit eindigend doel.
Denk eens wat je met 80 triljoen dollar zou kunnen doen - Investeer ze! In drie jaren
heb je 300 triljoen dollar!
6. Verschaft de basis voor de voornaamste gelegenheid van de man om te beheren en
te manipuleren - vaderschap.
VADERSCHAP EN GEESTESZIEKTE (angst, lafheid, bedeesdheid, nederigheid,
onzekerheid, passiviteit): Moeder wil wat voor haar kinderen het beste is; Papa wil
alleen wat voor Papa het beste is en dat is rust en vree, bevorderlijk voor zijn waan-
voorstelling van waardigheid ('respekt'), voor een goed beeld van hemzelf ('status') en
de gelegenheid om te beheren en te manipuleren, -of, wanneer hij een 'verlichte' vader
is, 'leiding te geven'. Bovendien eist hij zijn dochter seksueel op - hij geeft haar 'hand'
weg in het huwelijk; de rest is voor hemzelf. Papa kan, in tegenstelling tot Moeder,
nooit aan zijn kinderen iets toegeven, aangezien hij ten koste van alles zijn waanidee
van beslistheid, fermheid, altijd-gelijk-hebben en kracht moet handhaven. Nooit je
eigen zin krijgen leidt tot gebrek aan zelfvertrouwen in het kind jegens de wereld en tot
een passief aanvaarden van de status quo. Moeder houdt van haar kinderen, hoewel
zij soms boos wordt, maar boosheid gaat snel over en, zelfs terwijl het er is, sluit het
geen liefde of fundamenteel aanvaarden uit. De geestelijk zieke Papa houdt niet van
zijn kinderen, hij keurt hen goed - àls zij 'goed' zijn, dat wil zeggen: als zij aardig zijn,
'eerbiedig', gehoorzaam, onderdanig tegenover hem, rustig en niet geneigd tot
ongepast vertoon van drift, dat Papa's gemakkelijk verstoord zenuwstelsel van streek
zou brengen - met andere woorden: wanneer zij zo passief zijn als planten. Wanneer
zij niet 'goed' zijn, wordt hij niet boos - niet wanneer hij een moderne, 'beschaafde'
vader is (de ouderwetse schreeuwende en brullende bruut is te verkiezen omdat hij zo
belachelijk is dat hij gemakkelijk kan worden geminacht) - maar geeft eerder
uitdrukking aan afkeuring, een stemming die in tegenstelling met boosheid - duldt en
fundamentele aanvaarding uitsluit en het kind achterlaat met een gevoel van
nietswaardigheid en een levenslang geobsedeerd zijn met het verkrijgen van
goedkeuring; het resultaat is angst voor zelfstandig denken aangezien dit leidt tot
onkonventionele en afkeuring verdienende meningen en gedrag.