De Bonte Was, FEMINIST 2, 1977.
8
Hoe Feminist 1 viel
Feminist 1 is goed verkocht. De eerste druk van 5000 eksemplaren is gevolgd door
een tweede van eveneens 5000 eksemplaren.
Wat ons nog veel meer plezier heeft gedaan is dat er naar aanleiding van in Feminist 1
aangesneden onderwerpen erg veel gepraat is en dat er zowel in Amsterdam als in
andere plaatsen diskussiegroepjes over deze onderwerpen zijn gevormd. Bovendien
de in Feminist 1 aangekondigde diskussie dag is aanleiding geworden tot het vormen
van een radikale ideologie- en aktiegroep: de Strijdijzers. Over deze groep is
afgesproken dat ze in Feminist 3 uitgebreid aan de orde zal komen.
Er hadden zich 400 vrouwen voor de diskussie dag opgegeven. Zij zijn niet allemaal
gekomen - het was erg mooi weer en het grote aantal deelneemsters heeft op het
laatste moment veel vrouwen afgeschrikt. Daar staat tegenover dat de meeste
Amsterdamse vrouwen niet begrepen (? ) hadden dat ze een strookje moesten
inzenden t.b.v. de organisatie van de dag, en dat De Groene en De Nieuwe Linie de
dag (ongevraagd) hadden aangekondigd, waardoor we nogal met de handen in het
haar kwamen te zitten - we konden de diskussiedag nu niet meer splitsen over meer
dagen - we schatten dat er ruim 300 vrouwen zijn geweest.
We hadden de middag ingedeeld in twee diskussieronden: één in kleine groepjes en
één in grote groepen. De kleine groepjes waren samengesteld op basis van geschudde
papieren nummertjes. Het was een heerlijk geluid, het gegons van de begane grond tot
op zolder van het vrouwenhuis, en een heerlijk gezicht, praatgroepjes tot in het
plantsoentje aan de overkant van de gracht. De tweede diskussieronde was ingedeeld
in vier grote groepen: A (1 groep): vrouwen die met hulp van ideeën uit Feminist 1 het
oorspronkelijke feminisme nieuw leven wilden inblazen; B (2 groepen): vrouwen die het
met sommige ideeën uit Feminist 1 eens zijn, en met andere niet; C (1 groep): vrouwen
die het overwegend niet eens zijn met Feminist 1.
Hiertegen bestonden bij het merendeel der vrouwen bezwaren. Deze waren ons al in
de week vóór 17 september ter ore gekomen, nadat we een stencil met o.a. deze
groepsindeling hadden gestuurd naar degenen die zich voor de dag hadden
opgegeven. Omdat bekend was dat een aantal vrouwen met ons in de clinch zou willen
gaan of de dag wilde verstoren, vonden teleurstellend veel vrouwen het jammer dat ze,
als ze zelf in B zouden gaan zitten, 'de grote ruzie' zouden missen. Het bleek moeilijk
te begrijpen dat je als gastvrouwen de 'twijfelaars' gelegenheid wilt geven te twijfelen
en de werkers gelegenheid wilt geven door te werken zonder dat zij door ja-nee-ja-nee-
diskussies worden gehinderd. Verder vroegen tot onze starre verbazing veel vrouwen
zich af wat je in een groep moest doen waar iedereen het met elkaar eens was!
Op de dag zelf ging een aantal vrouwen in twee B-groepen. Ze hebben de rest van de
middag rustig gewerkt. Dit geldt ook voor de 15 vrouwen in groep C, die allen serieuze
tegenstandsters of 'faalsters' (naar eigen mening) van in Feminist I verkondigde
standpunten bleken te zijn. De boze (waarom eigenlijk?) vrouwen waren óf niet
gekomen (en dat hadden we natuurlijk op onze klompen moeten aanvoelen), of waren
in een grote restgroep B gaan zitten. Deze restgroep begaf zich naar de zaal waar een
- mij onbekend – aantal vrouwen voor groep A zat, want ze 'wilden erbij zijn bij wat
daar gebeurde'. Na een diskussie waar ik niet bij ben geweest maar die erg ja-nee-
achtig moet zijn geweest werd besloten naar de grootste zaal te verhuizen. Hier
ontstond enige tijd een soort gejoel, dat minder werd toen het kennelijk verveelde.
Uitsluitend en alleen doordat een vrouw toen duidelijk en kalm zei dat ze, nu ze hier
toch was, eigenlijk wel eens wou horen wat iedereen te zeggen had en of de Bonte
Was iets konkreets m.b.t. feminisme nieuw leven inblazen te zeggen had. Toen werd
 |
 |
 |
 |