De Bonte Was, FEMINIST 2, Amsterdam 1977
57
Daar word je toch doodzenuwachtig van! Hoe kan je dan nog aan je eigen ontwikkeling
toekomen!
Nee, gewoon welbehagen, niet eens in een boek, dat is beter. Intussen zou ik me
helemaal niet schuldig hoeven voelen, want op mijn werk worden ook al
vrouwengroepjes gevormd. Ik zou mij in mijn halvedagenbaan (want ik had mijn baan
gehalveerd om tijd te hebben voor de radikale vrouwenbeweging) kunnen bezighouden
met het bewustmaken van de vrouwelijke studenten. Dat is heel belangrijk, want die
komen later in beleidsfunkties. En als de wetenschap nu zou vaststellen dat vrouwen
onderdrukt zijn, gaat het met de huisvrouwen en de ongehuwde oudere vrouwen en de
bijstandsvrouwen en de homoseksuele en heteroseksuele fabrieksmeisjes op den duur
ook vast veel beter. Of we zouden van De Bonte Was een beroepsuitgeverij kunnen
maken, er is toch zo veel belangstelling voor vrouwenboeken, nu alle vrouwelijke
studenten feministies worden en de vormingswerkers en de welzijnswerkers en weet ik
wie.
Dan gingen we daar lekker halve dagen werken. Of we gingen assertiviteitstrainingen
geven, dat is vast ook niet zo moeilijk. Of bioenergetica, dan helemaal ortodox Wilhelm
Reich met allemaal orgasmes. Daar is vast wel een markt voor - als we de seksterapie
eenmaal in het ziekenfondspakket hebben.
Je bent toch wel heel bevoorrecht als je als vrouw met een goede opleiding ook nog
feministies bent. Het geeft je in het ekonomies leven om zo te zeggen een grote
voorsprong en je kunt toch nuttig bezig zijn. Het zou stom zijn om daar niet van te
genieten; en ook slecht, want je doet jezelf tekort, en je relatie, en je kinderen - want
met dat tweebenengedoe ben je altijd maar overwerkt en prikkelbaar en drammerig en
helemaal niet grappig en gezellig en eroties.
Ik zou misschien wel wat dikker worden als ik vrij nam, maar dat zou mijn vriendin er
best voor over hebben.
Het is jammer dat Radikale Feministen ook mensen zijn, ja, dat het vrouwen zijn, die
voor de strijd zo gehandicapt zijn door hun behoefte aan liefde en gezelligheid! Ht was
veel handiger als het robotten waren, die nooit moe waren en niet sleten. Dan zouden
we nooit afgelost hoeven te worden; dan konden ze het wel alleen af. Een stuk of vijftig
zou wel genoeg zijn om de vrouwenbeweging aan de gang te houden.
Dan konden wij allemaal planten verpotten, in bed ligen, muziek maken, enz., in een
feministies kader – zonder dat we dat kader bij voortduring zelf hoefden te maken.
 |
 |
 |
 |