Anneke van Baalen en Marijke Ekelschot, TEGENNATUURLIJK, Amsterdam 1985, De Bonte Was
55
Herwaardering van racisme en nationalisme
'De richtlijnen voor de herwaarderingscounselgemeenschappen 1981-1983' luiden: 'Door-gaan
met het reiken naar volledige en uitgelaten trots over wie we zijn, met onze volledige genetische,
etnische, kulturele en nationale achtergronden'. (Richtlijnen p. 39).
De separatistiese politiek die aan deze verontrustende uitspraak gekoppeld is, luidt als volgt:
mensen horen in groepen te gaan zitten met 'dezelfde etniese' achtergrond – dat wil zeggen ze
horen thuis bij degenen met 'hetzelfde land van herkomst'. Of die 'herkomst' nu 5 jaar, 50 jaar of 5
eeuwen geleden heeft plaatsgevonden, hij hoort bij de 'identiteit' van de mensen. Een 'identiteit'
die door 'patronen' zoek geraakt zou zijn en na 'ontlading' weer opgespoord moet worden. 'Deze
destruktieve en pijnlijke gedragingen en gevoelens zijn geen deel van onze werkelijke kultuur. Ze
zijn geen deel van de aard van zwarte mensen', luidt het in Black Re-emergence (2, p. 6). De
kombinatie van de woorden 'kultuur' en 'aard' doet het ergste vrezen over de opvattingen van
Jackins en de zijnen over 'genetiese' achtergronden.
Hoe, als alle mensen naar 'land van herkomst' ingedeeld worden, vanzelf groepjes 'autochtonen'
overblijven met hun eigen 'land van herkomst'-programma, blijkt uit de nederlandse Goed en
Nieuwsbrief. Een workshop:
'Ik heb zelf in de blanken tegen racismegroep gezeten. We werkten volgens de driestapstechniek,
waarbij de eerste stap voorafgegaan of vervangen werd door het trots-zijn op je blank- en
Nederlands-zijn. Het was een grote groep (zeven mensen) en er is prima ontladen. We sloten af
met het zingen van volksliederen, waarbij het volgend lied (vooral de laatste regels) velen tot
ontlading bracht
Waar de blanke top der duinen
Glinstert in de zonnegloed (...)
Ik heb u lief mijn Nederland
IK HEB U LIEF, MIJN NEDERLAND!'
Nationalisme en racisme, de co-counselgemeenschap laat de verbindingen weer tot leven komen.
In Nederland zijn de tot nu verzamelde kategorieën: Chinezen en Peranakan Chinezen; Indische
Nederlanders, Surinamers, Antillianen, Limburg en Joden. Die vallen onder kategorie B van de
onderdrukten (Kategorie A was 'klasse'). Maar ze zijn niet alleen in die kategorie. Hun
medeonderdrukten kategorie B zijn: Jongeren van 16-21; Ouderen; Homoseksuele mannen en
lesbiese vrouwen; Gehandicapten; Stotteraars; Ex-patiënten uit de geestelijke gezondheidszorg;
Vrouwen; Ouders; Kollaborateurs en hun kinderen. Ingedeeld worden in kategorie B betekent
naast 'ontladen' en 'herwaarderen' ook dat er misschien wel een ander klupje co-counselors
zichzelf tot 'bondgenoot' van je uitroept. De 'bondgenoten met onderdrukte groepen' zitten met
elkaar in kategorie C. Tot nu toe zijn er bondgenoten met kinderen tot 16 jaar; met gehandicapten;
met ex-patiënten; met joden; met zwarte mensen. Ook 'mannen' zitten in de kategorie - maar van
wie ze bondgenoten zijn staat er niet bij, (Ja, natuurlijk van 'vrouwen', maar daar komen we straks
op terug.)
Leidster van de 'bondgenoten van zwarte mensen' is in Nederland Lida van de Broek, Uit dat
'bondgenootschap' komen al die 'witte-vrouwen-groepen' die 'werken-aan-hun-racisme' voort en
die 'er trots op zijn dat ze wit zijn'. Zo betekent 'bondgenootschap' met joden in de Verenigde
Staten onder andere 'trots leren zijn op het goy zijn' en in Nederland 'samen met joden eten en/of
sabbath vieren'. Joden schijnen ook zo hun eigen verplichtingen opgelegd te krijgen. Als speciale
verzoening heeft Sanders voor hen verzonnen een ekskursie naar Westerbork samen met
kinderen van NSB-ers. Mondeling kregen we ook nog door dat een reis naar Duitsland is
georganiseerd voor 'de verzoening met kinderen van SS-ers'. Aangezien in kategorie B niet alleen
kinderen van 'kollaborateurs' maar ook kollaborateurs zelf tot de onderdrukte groepen gerekend
worden, - in GNB 20 staat dan ook een verslag van een workshop waar iemand van de Waffen-SS
bij was - vrezen we nog gruwelijker verzoeningsopdrachten voor de toekomst. Joden moeten ook
'iedereen verwelkomen in het jodendom' (Lechaim en GNB). Die 'verzoeningsreisjes' worden dan
ook gedragen door mensen die ergens in de zoveelste generatie nog een joodse grootvader
 |
 |
 |
 |