De Bonte Was, FEMINIST 2, Amsterdam 1977
reakties op Feminist 1
18
(6)
Reaktie op Feminist 1
Half augustus kocht ik Feminist, mijn stemming in die tijd was vrij depressief. Diverse
ervaringen in de vrouwenbeweging (o.a. een vriendin die radikaal-lesbies was
geworden) deden bij mij het vermoeden rijzen dat ik niet bij de vrouwenbeweging hoor.
Dat deed veel pijn, want de vrouwenbeweging is de eerste beweging waar ik ja tegen
zeg, waar ik warm voor loop, waar ik mij een deel van .voel en waar ik voor wil vechten
en risico's lopen. Dus Feminist kwam hard aan. Aarzelend sprak ik in een
vrouwengroep over Feminist. Toen merkte ik dat ik niet de enige was die problemen
met Feminist heeft. Ik kon toen positiever tegen Feminist aankijken, er zelfs waardering
voor krijgen:
- moedig om het te schrijven
- belangrijk dat het geschreven is, want nu gaan we eindelijk over hete strijkijzers in de
vrouwenbeweging duidelijk praten: mannen en geld. Door met andere vrouwen nav
Feminist over deze zaken te praten, zal ik een duidelijker standpunt krijgen i.p.v. weer
nieuwe schuldgevoelens, ik zal verschillende meningen horen en verwachtte (hoopte)
dat er ook ruimte voor zou zijn.
Zaterdag 17 september. Plaats: Vrouwenhuis Amsterdam.
400 vrouwen diskussiëren over Feminist in groepjes van 10 vrouwen. Het was eng om
te beginnen, we draaiden een beetje, kies je straks voor groep A, B of C?
Het gesprek verliep redelijk, alleen een vrij hoog intellektueel en theoreties nivo. Een
huisvrouw (zonder opleiding) in ons groepje, zei niet veel, later zei ze dat ze weinig aan
het gesprek had gehad, veel te theoreties, bovendien heeft ze een man en twee zonen.
's Middags moest je kiezen, groep A, B of C. Ik aarzelde, als ik over nieuwe normen in
Feminist heen stap kies ik voor A, want ook ik vind dat de vrouwenbeweging nieuw
leven ingeblazen moet worden, nieuwe aktiepunten naast de akties voor
vrouwenhuizen, kafés, abortus... Maar misschien hoor ik in B, want ik geef niet alle
schuld van mijn onderdrukking aan mannen. Ik word in mijn positie als vrouw in deze
samenleving, in het bijzonder als huisvrouw met man en kinderen, onderdrukt door
mijzelf, m'n man, m'n kinderen en door andere vrouwen. De grote boosdoener is voor
mij het systeem (patriarchaal-kapitalisties). Ook voldoe ik niet aan de norm totaal-
lesbies. In groep A zou niet meer over de nieuwe normen gepraat worden, deze groep
zou alvast de akties gaan bedenken.
Klacht in Feminist: we moeten oppassen dat de beweging niet bepaald wordt door
akademiese vrouwen die goed kunnen praten. Zo'n dag als zaterdag is het duidelijk dat
in de vrouwenbeweging veel vrouwen zitten, lesbies en met een akademiese opleiding.
Er is weinig solidariteit met vrouwen die anders zijn, zeker met vrouwen die getrouwd
zijn, zij steken energie en liefde in mannen en hebben soms nog zonen ook.
Konklusie. Ik voel weinig solidariteit in de vrouwenbeweging als je afwijkt van de
normen zoals die in Feminist staan. Ik voel mijn motivatie om te vechten zakken.
Waarom zou ik vechten en daardoor risiko's lopen dat mijn huwelijk op de klippen loopt
en er pas solidariteit tegenover staat als ik helemaal bekeerd ben, 100% lesbies ben
en alle mannen klootzakken vind en ze overal de schuld van geef?
Ik wil vechten voor feminisme, op mijn eigen manier, zonder nieuwe normen, met
solidariteit met en voor alle vrouwen homo, hetero, bi, zwart, wit, lang, klein, oud, mooi,
minder mooi...
broodfeminist,
getrouwd, 2 zonen,
overwegend hetero
 |
 |
 |
 |