Anneke van Baalen en Marijke Ekelschot, TEGENNATUURLIJK, Amsterdam 1985, De Bonte Was
33
AAN EEN VEGETARIESE MINISTER VAN
ONTWIKKELINGSSAMENWERKING
Persoonlijk vind ik bijvoorbeeld dat je geen graan en groente hoort te eten. Als je je er
tenminste op voorstaat nog een beetje eties te wezen of te willen worden. Eén weemoedige
gedachte aan wuivende velden vol natuur waar de zwetende landvrouw haar pure schoven
bond is toch toereikend om al die volgepropte halmen van doorgefokte gerst en tarwe ver
van bord en vork te houden. Denk ook eens aan de spinazie! Wie weet niet van de
misdadige verhoudingen waaronder zij in het bed gehouden wordt. En de bintjes niet te
vergeten. Gestouwd in zakken op de foto met blote vrouwen eronder!
Nee, de groente- en graan- en ook de teelt van fruit bieden schaamvolle taferelen. Ook in het
alternatief circuit waar al wat groeit mediese verzorging wordt onthouden; waar worm en
ander ongedierte hun pijnigende werkzaamheid onder zegenende mensenhand mogen
verrichten. Persoonlijk gaat mijn etiek en smaak dan ook meer uit naar wat loopt en zwemt of
zitten kan. Niet zonder beperkingen natuurlijk. Niet iedere koe werkt op mijn speeksel. De
vrije koe, die wel, die zo levendig en bruingeoogd zichzelf aanbiedt. Net als kip en zalm en
buideldier. Gretige wellust ook voor pronte eenden, een dartel lam en huppelende geiten.
Vroeger tenminste. Want waar vind je nu nog sprankelend hapklare dieren? Bespoten,
befokt, omheind, gekist zijn ze, of kortgewiekt door botulisme en mixomatose. Bestempeld
ook en geringd of met verf en brand gemerkt.
Vroeger ja, toen er nog vrije dieren waren, toen verslond ik ze bij de vleet!
Heden eet ik nog slechts mensen.
 |
 |
 |
 |