Anneke van Baalen en Marijke Ekelschot, TEGENNATUURLIJK, Amsterdam 1985, De Bonte Was
49
geweest is (op het rijtje), mensen eerst 'goed nieuws' laten vertellen (weer het hele rijtje af), veel
waardering geven (high quality attention), diskussies starten over 'de macht van de menselijke
aandacht voor de verbetering van iedere situatie, om het beste uit iedereen te halen.' (PT 47,15).
In de Goed en Nieuwsbrief (de uitgave van de nederlandse afdeling van Jackins organisatie) staat
het allemaal nog eens op een rijtje:
'Elke ervaren co-counseler wordt aanbevolen om minstens een steungroep van niet-co-counselors
op te richten, met je buren, met de mensen op je werk en met mensen die dezelfde belangstelling
hebben. Zo'n groep hoeft geen naam te hebben. De co-counselor moet er onopvallend de
noodzakelijke theorie vertellen tot mensen er meer over vragen. Het leiden van de counselor
bestaat eruit dat deze ervoor zorgt dat iedereen om de beurt zonder onderbreking wordt
aangehoord, dat iedereen wordt gevraagd om het over iets positiefs te hebben voordat hij of zij
over de moeilijkheden begint, dat er geregeld nieuwe mensen bij de groep komen en dat de groep
zich opdeelt en dat een nieuwe leidster de groep gaat leiden, als de oorspronkelijke groep te groot
wordt om iedereen aan de beurt te laten komen.' (GN 20, juni 1982).
(Als je iemand in je aktiegroep hebt zitten die alsmaar zeurt dat iedereen om de beurt moet en dat
er zo weinig persoonlijke aandacht is en zo weinig positiefs, dan ben je nu gewaarschuwd.)
Dat er in Nederland door de vrouwen van de HC gemeenschap zo open en bloot over co-
counselen geschreven wordt (in Katijf, Diva en Marge bijvoorbeeld) - zonder dat overigens het
bestaan van een co-counselgemeenschap vermeld wordt - komt volgens ons doordat een groot
deel van de vrouwenbeweging aan die term allang gewend is, omdat de Fort (feministiese
oefengroepen radikale terapie) sinds 1975 in haar pakket van vele 'technieken' onder andere een
'techniek' heeft zitten, die 'co-counselen' heet.
Jackins' organisatie Re-evaluation Counseling Community, in het Nederlands 'Herwaar-
deringscounselgemeenschap' profiteert op die manier van het voorbereidende werk van de
feministiese radikale terapie.
De oprichter van de nederlandse afdeling, Jaap Sanders, houdt zich in zijn geschriften voor de
buitenwereld wel aan 'de eigen woorden opdracht'. Zo schreef hij in Marge en in het NIW artikelen
die zonder de terminologie te gebruiken de leer verkondigen. Ook de verschillende vormingscentra
die via een aantal van hun medewerksters de co-counselleer verspreiden gedragen zich in hun
advertenties zoals het hoort. Drakenburg, de Borne, De Grupstal en de Oorsprong - nooit zal je
door ze opgeroepen worden voor een co-counsel bijeenkomst. Hetzelfde geldt voor de
'hulpverleningscentra' voor vrouwen waar veel co-counselers werken: stichting De Maan in
Amsterdam en stichting Balsemien in Den Bosch.
Gelukkig dus maar wat ons betreft dat de Ivabodames wel een en ander lieten doorschemeren,
anders wisten we nog steeds niet waar 'het werken aan racisme', 'het werken aan antisemitisme',
waar 'arbeidersklasse-achtergronden', 'boeren, arbeiders en middenstandachtergronden', kortom
waar al die 'verschillen tussen vrouwen' opeens vandaan kwamen.
Nu, ze kunnen tenminste de voldoening hebben dat we er een beetje bang van worden, van de
snelheid waarmee het 'herwaarderen' zich verspreidt. Niet dat het aantal leden van de
gemeenschap zo groot is. Nationaal leidster van Nederland - Joke Hermsen, ook al een
Ivabomedewerkster - noemde in de Goed en Nieuwsbrief het aantal 1000. Jackins schatte over de
hele wereld 7 à 800.000. Vermoedelijk zijn er wel meer Jehovagetuigen, Mormonen,
Moonsekteleden en Bhagwanaanhangersters. Het vervelende is alleen dat het co-counselen zo
precies aansluit bij nieuw-rechtse tendensen. Niet je terugtrekken in religiositeit, of de straat op om
via boekverkoop en liedgezang een berg geld voor de goeroes te verdienen of ergens met de
sekteleden gaan samenwonen, maar aktief aan het werk om het groepsdenken en co-operatie te
leiden. Want niet het gezellige sekteleven is het officiële doel, maar het leiderschap over de
wereld. Harvey Jackins blijft er op hameren: niet bij elkaar blijven klitten, naar buiten, naar je
toekomstige achterban! 'Every community member a community builder! Every community mem-
ber a leader with a constituency in the wide world' (PT 43)
Iets sekte-achtigs wat zich naar buiten keert om de wereld te veranderen door de bekering van
iedereen ter hand te nemen noem je een kerk. In veel opzichten lijkt de gemeenschap inderdaad
 |
 |
 |
 |