van Baalen, Ekelschot, Harmsen, van Leeuwen, ZUSTERSCHAP EN DAARNA
, geschiedenis van het radikaal
feminisme adhv tien jaar Amsterdamse Vrouwenkrant. Amsterdam 1982, de Bonte Was
Hoofdstuk 1, GROTE VERWACHTINGEN
26
Gedurende de herfst van '75 bleek het een hele klus om de Vrouwenkrant over-
eind te houden. Verschillende pogingen werden ondernomen om de lezeressen
te blijven boeien, wat een nogal wisselend resultaat opleverde. Zo prijkt op de
voorkant van nummer 19 een heuse tango, kompleet met noten, getiteld 'het
vrouwelijk beginsel'. Nog een muzikale uiting op de achterkant: 'een pakkend
lied zonder konsessies', getiteld 'scherven brengen geluk', wat doelt op het in
gruzelementen vallen van iemands broze beeld van een sterke vrouw die altijd
klaar stond voor iedereen. Het is in ieder geval een betere bijdrage aan de femi-
nistiese kultuur, dan de bespreking van het vreselijke boek van Erica Jong, 'Het
ritsloze nummer', dat volgens de schrijfster heel goed is omdat het vanuit de
vrouw in het boek, 'hoe zij het voelt', geschreven is.
In een volgend nummer besloten de maaksters ineens tot ondertekening van de
stukken over te gaan. Misschien had het wel te maken met de zo heel grote ver-
schillen in inbreng, of was het bedoeld om meer orde op zaken te stellen? Ik weet
het niet. Wel gebeurde dat laatste duidelijk bij het decembernummer - dat ziet er
ineens weer iets steviger uit, met allerlei artikelen over het jaar van de vrouw; na-
beschouwingen, het meten van de 'resultaten', en opiniepeilingen uit het Vrou-
wenhuis. Een vraag aan een vrouw van de VOS-kursus: 'Weet je door wie of wel-
ke organisatie het jaar van de vrouw is ingesteld?' 'Nee, ik heb geen flauw idee.
Was dat niet Henny de Swaan?' Een andere reaktie: 'De bedoeling van dit jaar
was volgens mij om de vrouw wat vrijheid te geven. Om haar wat meer voor zich-
zelf op te laten komen. Wat dat betreft vind ik dat er niet veel veranderd is. Maar
ik denk dat daar voor nog wel een paar jaar nodig zijn.' En: 'Mijn man zei: "Ja,
het mag dan het jaar van de vrouw zijn, maar er moet toch afgewassen worden".'
Deze laatste krant van 1975 luidde een nieuwe start in. Een wat vastere redaktie
begon zich te vormen en die wilde nu eens echte, overzichtelijke temanummers
gaan schrijven, van de Vrouwenkrant een echte krant maken.
 |
 |
 |
 |