van Baalen, Ekelschot, Harmsen, van Leeuwen, ZUSTERSCHAP EN DAARNA
, geschiedenis van het radikaal
feminisme adhv tien jaar Amsterdamse Vrouwenkrant. Amsterdam 1982, de Bonte Was
Hoofdstuk 1, GROTE VERWACHTINGEN
22
de kranten verstopt waren en een soort anti-Bonte Was stemming ging kweken.
Dat was allemaal heel naar."
Wat gebeurde er precies? Wie verstopte de hele oplage? Wat was de kritiek?
Greet Vooren, die ik om een reaktie vroeg omdat ook zij aan de Vrouwenkrant
meegewerkt heeft in die tijd, stuurde me een aantal bladzijden uit het Vrouwen-
huis-logboek. Behalve de mededeling dat de bruine bonen en de kaarsen op zijn
en ingekocht moeten worden tref ik een reaktie aan op de huisvergadering, waar
vermoedelijk iemand het voorstel heeft gedaan een timmerkursus'leidster' te be-
talen, Ene Ineke schrijft: 'Vrouwelijke aktiviteiten als koken, schoonmaken, zor-
gen voor de inwendige mens etc. zijn blijkbaar minder waard dan een "mannelij-
ke" aktiviteit als timmeren. De paar vrouwen die deze tak van sport beheersen
kunnen daar blijkbaar van profiteren door er geld voor te vragen. Ik vind dit a, ka-
pitalisties b, anti-feministies,.. etc, Kortom ik kan weinig waardering voor deze
vrouwen opbrengen. Laat ze maar weggaan uit het Vrouwenhuis. Ik volg wel een
timmerkursus bij m'n oom de timmerman, die zijkt tenminste niet over geld!'
Over de krant: een oproep om nr. 17 te komen helpen stencillen en rapen en dan
ineens een week later 'Als ik deze Vrouwenkrant niet mag verkopen ziet men mij
morgen ook niet op de temadag. Wat zijn dat voor methoden, ZEDELOOS!
' en ie-
mand anders 'ik ben woedend'. De volgende bladzij brengt uitkomst met de unie-
ke woorden: 'Heden, vrijdag 9 mei, heb ik, Greet Vooren, de Vrouwenkrant terug-
gelegd waar hij lag voordat ik hem weglegde,' En dan schrijft Akke van der Meer:
'Voor de vrouwen die zich zo woedend hebben gemaakt, en voor de anderen,
volgt hier mijn motivatie om - nog steeds - te vinden dat Vrouwenkrant no. 17
niet gepubliceerd moet worden in de huidige vorm, De Vrouwenkrant is een femi-
nistiese krant. Dat betekent dat zij geen vrijblijvend blad is, maar een boodschap
heeft. Een Vrouwenkrant met als tema relaties dient van dit verschijnsel een femi-
nistiese benadering te geven (...) een analyse van wat je vanuit het feminisme
over relaties te melden hebt aan andere vrouwen, aan alle vrouwen van Neder-
land. Met de Vrouwenkrant moet je naar je moeder kunnen gaan en zeggen:
"Kijk moeder, dit is het feminisme, dat is belangrijk voor je, daar kun je wat aan
hebben, dit moet je lezen." Met deze Vrouwenkrant is dat uitgesloten. Ik schaam
mij voor deze flauwekul (..,) De opvatting van relaties die deze Vrouwenkrant ver-
tegenwoordigt gaat niet verder dan: mijn vriendin en ik houden zo van elkaar, we
houden allebei van exotisch eten en van oude geveltjes, Is dat een poging tot fe-
ministiese analyse? Een relatienummer dat uitsluitend lesbiese ervaringstukken
biedt van niet analyserend, dus niet-feministies karakter, is onvolledig. Gelukkig
staat er voor de vrouwen van Nederland één hetero-stukje in: 12 regels uitmun-
tende porno, geschreven door een meisje van 12 jaar...' Tesamen met het log-
boek stuurt Greet Vooren een beschrijving-achteraf van het gebeuren, waarin ze
tegelijkertijd een prachtig beeld schetst van die hele periode.
Greet Vooren: "Ik heb van de weeromstuit het vermaledijde nummer 17 opgevist
en ja, het waren rare kranten. En stormachtige tijden, maar dat zijn tijden mis-
schien altijd, Dat het rare kranten waren vond ik toen ook al, maar dat neemt niet
weg dat ik er, voor zover zich dat voordeed, met plezier en een groot gevoel van
loyaliteit aan heb meegewerkt. Want het was prettig om ergens aan te werken,
wat moest je anders doen? Ik herinner me vooral de winter: grillige bijeenkom-
sten in de serre, terwijl er weken achter elkaar stromen water op het serredak
neerstortten, Terwijl wij daar met elkaar praatten en elkaar tot stukjes aanzetten
voor de door Annemarie met ontembare daadkracht gemaakte krant, veranderde
de wereld buiten in een ondiep meer waarboven het nooit licht werd, en in het
Vrouwenhuis was het met het licht ook nogal desolaat gesteld. Wat de inhoud
van de krant betreft: zeg er maar donder op dat de meest onbegrijpelijke stukken
met teoretiese pretentie afkomstig waren van Evelien Schripsema, die ook niet zo
goed wist waar ze aan bezig was maar die het wel interessant vond allemaal.