van Baalen, Ekelschot, Harmsen, van Leeuwen, ZUSTERSCHAP EN DAARNA, geschiedenis van het radikaal
feminisme adhv tien jaar Amsterdamse Vrouwenkrant. Amsterdam 1982, de Bonte Was
Hoofdstuk 2 BELEID BEVRIJDT
44
nogal plichtmatig stukje bijgedragen en zich gewroken met een satire op het
FEM-KON, het platform voor konsumptiefeminisme; 'Regelmatig bezoekt het ver-
gaderingen om te voorkomen dat onderdrukte vrouwen bevlogen raakten van de
wens om aan het werk te gaan'; 'omdat je nooit zeker weet of een vrouw die haar
mond open doet misschien wel iets feministies gaat zeggen, propageert het FEM-
KON harde muziek: mooi en toch afdoende. Om niet alsmaar ongelukkige gezich-
ten te hoeven zien eist het weinig licht: afdoende en toch sfeervol.' Inderdaad, de
kultuurfeministen verschenen onder de kop 'Samen niks doen is ook belangrijk';
zij vullen daarmee vier volle pagina's. De Strijdijzers die revolutie willen, nog
geen halve. De pluriforme neveligheid inspireerde de ene stroming duidelijk
meer dan de andere,
Voor Vrouwenkrant en Vrouwenhuis was 1978 dan ook het eind van die plurifor-
miteit. Uit de koördinatie-staking was al gebleken dat de vrouwen die dat voor-
stonden bèkaf waren, en ook uit de redaktie verdween de generatie die werkelijk
in de pluriformiteit geloofd had: Mieke, Maria, May, Jet. Zij werden niet onmiddel-
lijk vervangen door een nieuwe groep met duidelijke opvattingen; want de nieu-
welingen moesten zich nog helemaal inwerken en zouden nog heel wat tijd nodig
hebben om zélf uit te vinden wat ze er allemaal van dachten, Maar daarmee be-
gint dan ook een nieuw hoofdstuk. Het oude wordt in het stromingennummer zelf
afgesloten met een overzicht van alle vrouwenbewegingen in het buitenland en
een eerste overzicht van alle soorten vrouwenbladen die in Nederland verschij-
nen, van MVM-nieuws, Fortnieuws, Naaimachine en Miep in de Ziekenfabriek
t/m een aantal Vrouwenkranten van Venlo tot Alkmaar.
 |
 |
 |
 |