A.C. van Baalen & M.C.F.Ekelschot, Geschiedenis van de Vrouwentoekomst. Amsterdam 1980, De Bonte Was
Hoofdstuk 12 De laatste trends in manschappij en vrouwenbeweging
259
De bevrijde natuurlijke moeder
Daar gaat ze dan. Sinds het bestaan van de moderne voorbehoedmiddelen kan ze niet meer
per ongeluk een kind krijgen. Ze moet er voor kiezen. Op een gegeven dag moet zij ineens
naar een kind gaan verlangen; en dat doet ze dan ook.
Daarmee zijn de problemen nog niet opgelost. De bevrijde vrouw wil niet leven zoals haar
moeder, de slavin en sloof voor man en kinderen. Zij wil, zoals gezegd, haar rechten
behouden. Vaak besluit ze daarom niet te trouwen. Zij zal dan tenminste formeel vrij blijven:
haar man kan formeel geen enkele aanspraak meer op haar doen. De band tussen haar en
het kind zal de sterkste zijn. Misschien zal het kind zelfs haar naam dragen - tenzij ze vindt
dat ze het kind niet kan aandoen om geen officiële vader te hebben en het door hem laat
wettigen. Ook in dat geval blijft zij voogdes van het kind (de enige gedeelde ouderlijke macht
bestaat binnen het huwelijk) en heeft ze de beslissingsmacht over de toekomst van het kind.
En de verantwoordelijkheid. Als de vader bekend is - en dus niet van de zaadbank komt - is
hij wel verplicht om bij te dragen in het levensonderhoud van het kind, maar niet in haar
levensonderhoud, zoals tijdens, en misschien zelfs na het huwelijk. Ze moet maar zien dat
ze rondkomt met haar kind, dat het haar lukt de dubbele taak van betaald werk en
moederschap tot een goed einde te brengen. Dat was immers haar keuze: niet afhankelijk te
willen zijn van een man; nu is ze afhankelijk van kinderopvang en arbeidsmarkt.
Dat was de Bewust Ongehuwde Moeder. Andere vrouwen zijn wat minder drasties. Zij
proberen het huwelijk door betere afspraken te veranderen. Ook de vader zal meewerken
aan de opvoeding van het kind; misschien gaat hij zelfs wel mee naar
zwangerschapsgymnastiek om de bevalling helemaal samen te kunnen beleven (in het beste
geval gaat hij zelfs alléén naar zwangerschapsgymnastiek). Hij zal afzien van karrière, hij zal
part time gaan werken, hij zal misschien zelfs thuisblijven en het héle huishouden gaan
doen.
Wij hopen maar voor haar dat het goedgaat, dat het thuiszitten met de baby hem niet gaat
vervelen, dat hij geen promotie aangeboden krijgt op zijn werk, dat hij geen vrouw ontmoet
die wèl voor hem wil koken en kousen stoppen. Ieder jaar dat ze op hem verovert om betaald
werk te blijven doen maakt haar latere kansen op een baan tenslotte groter. Maar afhankelijk
blijft zij wel.
Vooral omdat het moderne moederschap zich intussen al weer verder uitgebreid heeft. Het
begint tegenwoordig al maanden voor de bevalling, niet alleen met zwangerschapgymnastiek
maar ook met 'spelen met de baby in de baarmoeder'. De bevalling is een vanzelfsprekend,
ontspannen, 'natuurlijk' gebeuren geworden, niet meer het lijden waar vrouwen vroeger op
voorbereid werden, maar een diepe innerlijke bevrediging. Ieder foutje in het scenario,
pijnlijke of stagnerende weeën, te nauwe baarmoederhalzen of kringspieren, zijn een
verstoring van de illusie: een fout van de barende moeder zelf.
Met geestelijke voorbereiding en ontspannen bevallen is de moderne moeder er nog niet af.
Het wangedrag van Nestlé, dat in de derde wereld doodarme moeders overreedde voor hen
onbetaalbare flesvoeding te nemen, heeft progressieve vrouwen ervan overtuigd dat
flesvoeding een kapitalistiese truuk is. Het kind moet dus aan de borst. Dat betekent dat
moeder al die tijd nooit langer dan drie uur achter elkaar het huis uit kan - tenzij ze de baby,
bij voorkeur in een slendang tegen haar buik geplakt - met zich meesleept, en dat de vader
zijn goede wil in niets anders kan laten blijken dan in luiers verschonen en de baby in bad
doen; het loont voor hem nauwelijks de moeite om 's nachts wakker te worden als het kind
gevoed moet worden; hij kan het toch niet.
Vervolgens komt het kresjprobleem. Gelukkig is er meestal geen plaats op de kresj, anders
zou de bevrijde vrouw in de grootste problemen komen. Alle tot nu toe genomen moeite is
immers voor niets, als ze dat weerloze wurm naar de kresj zou brengen; egoïstieser en
onvrouwelijker kan het immers niet.
In de praktijk hebben de bevoorrechte jonge vrouwen het niet zo veel gemakkelijker dan hun
moeders. De opvoedkundige wetenschappen geven hen even tegenstrijdige instrukties als
 |
 |
 |
 |