Navigation bar
  Print document Start Previous page
 244 of 270 
Next page End 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249  

A.C. van Baalen & M.C.F.Ekelschot, Geschiedenis van de Vrouwentoekomst. Amsterdam 1980, De Bonte Was
Hoofdstuk 12 De laatste trends in manschappij en vrouwenbeweging
244
geven aan glimmende auto's en namaak wollige wand-tot-wand tapijten. En seks was er
genoeg: die kon immers op dezelfde industriële massaschaal vervaardigd worden als de
auto's en de nylontapijten zelf. De filmindustrie van de vijftiger jaren had massaal 'glamour'
vervaardigd - een soort glans, een belofte van de goede dingen die zouden komen - de
filmindustrie wierp zich nu op seks. In alle graden van direktheid: onschuldige seks voor de
televisiefilms, geraffineerde seks voor de artistieke film, grove seks voor de massabioskopen
en met agressie en wreedheid vermengde seks voor de pornobedrijven.
Misschien waren al die films, plaatjes en boeken, tijdschriften en strips, waar seksuele
vernedering van vrouwen in eindeloze variaties uitgebeeld werden, wel voor mannen een
soort bevrediging op zichzelf. Maar zij doorbraken in ieder geval 'taboes': die taboes
waarmee vrouwen zichzelf vroeger verdedigd hadden. In alle min of meer vaste
manvrouwrelaties, zowel binnen als buiten het huwelijk, werd het weigeren van seks voor
vrouwen prakties onmogelijk.
De moderne psychologie had de mannen nog een ekstra wapen gegeven: hoofdpijn of
vermoeidheid konden niet meer worden aangevoerd, want die waren doorzien als een teken
dat de vrouw eigenlijk niet wilde; als uiting van afwijzing, van gebrek aan liefde, èn als uiting
van frigiditeit als vorm van geestelijke gestoordheid.
Buiten de vaste relatie begonnen de nieuwe regels ook door te dringen. Het verschil tussen
sletten - die overal voor in geacht werden te zijn - en trutten - die nooit iets wilden - begon te
vervagen. Ook van de kant van de vrouwen zelf: niemand wilde meer een trut wezen. Wie wil
zich immers voor geestelijk gestoord laten uitmaken? En de vrouwenbeweging had seks
opgeëist als een recht voor vrouwen: hoe konden ze dat veroveren als ze hun remmingen
niet overwonnen?
Er waren nog wel ouderwetse mannelijke organisaties die er op gebaseerd waren de seks
voor hun onderhorigen - vooral de vrouwen - strikt te reglementeren, om ze des te beter te
kunnen binden door op hun schuldgevoel te werken. Dat was in de eerste plaats de
katholieke kerk, daarnaast ook de protestantse kerken. Maar in de meest welvarende
westerse landen werden die gedwongen om water in hun wijn te doen. Het gebruik van
voorbehoedmiddelen kon niet meer worden tegengehouden; de Nederlandse bisschoppen
verklaarden, in strijd met de paus; het gebruik van 'de pil' tot een persoonlijke
gewetenskwestie. Ook de standpunten over 'seks voor het huwelijk' werden milders - het
werd nu verstandig geacht eens wat te eksperimenteren. Mits men werkelijk een huwelijk
voor ogen had.
Zoals al dit soort processen verbreidde de seksuele revolutie zich geleidelijk. Hij was in de
zestiger jaren begonnen bij de opstandige jongeren van de nieuwe middenklassen, als
onderdeel van hun protest tegen vrijheidsbeperkingen die ze overbodig en verouderd
vonden. Daar bleef het ook niet bij 'standen'boeken en sekskalenders: de vrouwen werden
op grote schaal voor nieuwe sekseksperimenten ingeschakeld. Er werden
kontaktadvertenties gezet voor partnerruil; clubs opgericht voor groepsseks en ernstig
geoefend op die 'variaties' die meer en betere orgasmes mogelijk zouden maken. Hierbij
kwam de wetenschap te hulp; want het 'orgasme-bij-de-vrouw' gaf nog steeds de grootste
moeilijkheden. De deskundigen van de vorige decennia hadden geijverd voor het 'gelijktijdig
orgasme'; boeken als 'Liefde zonder Vrees' gaven hoogstens wat adviezen aan de man hoe
hij door prikkeling van de klitorus zijn vrouw een beetje opgewonden kon maken, voor hij bij
haar binnendrong. Freud's teorie, dat alleen het 'vaginale orgasme' een teken van werkelijk
volwassen vrouwelijkheid is, in haar volstrekte overgave aan de penis van haar man, was
nog steeds het uitgangspunt van alle strategieën.
Nu echter bleek dat, zoals Kinsey al had aangetoond, een penis vrouwen weinig innerlijke
vreugde verschafte, werd de myte van het vaginale orgasme opgeofferd. Dokter Masters en
zijn assistente Johnson toonden in een beroemd geworden onderzoek aan dat iedere vrouw
een eindeloze reeks orgasmes kon krijgen, mits haar klitoris op de juiste wijze werd
geprikkeld, bij voorkeur door een mechanies trillend voorwerp. De penis bleek niet van
http://www.purepage.com Previous page Top Next page