De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978
102
hetzelfde meisje zitten. Je mocht ook niet teveel met hetzelfde meisje optrekken of een
goede verstandhouding met de groepsleiding hebben. Liefde was verboden, haat werd
'aangewakkerd. '
Zo worden jonge vrouwen behandeld in Zetten. Toen ik tijdens een aktie van de
Belangenvereniging Minderjarigen op een stralende zomerdag in Zetten was, klommen
we op een schuurtje wat tegen een paviljoen aan stond. Door een getralied raam zagen we
een meisje in haar onderbroek en in 'onrustbandjes' (dwangbuis) in een cel liggen. Ze
vertelde ons dat ze al de hele dag in de cel zat. Ze was 15 jaar. Natuurlijk had ik er wel
over gehoord, maar toen ik het zag werd ik zo boos en verdrietig dat er mensen zijn die
dit met ons mogen doen, dat ik heel hard begon te huilen.
Dat is alweer vier jaar geleden. N.a.v. onze akties is er toen door de regering een
onderzoekscommissie ingesteld. Die commissie kwam na langdurig onderzoek tot de
conclusie dat onze beschuldiging: 'Isoleercel, koude douche, dwangbuis, platspuiten: de
dagelijkse praktijk is marteling' niet onterecht was. En alles bleef verder zoals het was, er
veranderde niets. En de marteling van jonge vrouwen gaat in Zetten gewoon door, iedere
dag, ook op dit moment.