De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978
27
Dat de verloskunde niet van meet af aan inbegrepen is geweest in de machtsovername door de
mannen binnen de gezondheidszorg danken we aan het feit dat de verloskunde als een
tweederangs bezigheid werd beschouwd. Vervolgens werd op de meest hardvochtige en
schaamteloze manier de verloskunde tot een mannelijk specialisme verheven waarbinnen
vrouwen, althans in Nederland, op een ondergeschikte plaats worden getolereerd. Waarom
eigenlijk? Gewoon omdat mannen het, als ze niet met hun technologie over je heen kunnen
rijden, klotewerk vinden. Professor Kloosterman zegt in een interview met een Amerikaanse
journaliste: 'Wij kennen hier twee soorten vrijheid, die van de patiënt en die van de arts. Ik vind
dat artsen het recht hebben om hulp te weigeren bij een geboorte die thuis plaats vindt. Want dat
is een tijdrovende zaak, vaak duurt het een hele dag. Een dokter moet dus de vrijheid hebben om
dat te weigeren. Daarom zijn er vroedvrouwen nodig.' En waaraan dokters in 's hemelsnaam dat
recht ontlenen om geen tijd te hebben vraagt al lang niemand zich meer af. Geneeskunst, plenty
mevrouwtje, maar gezondheidszorg, vergeet het maar.
 |
 |
 |
 |