De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978
31
Eigenlijk is dat een opsplitsing in mannen- en vrouwenwerk. Want dat is wat de laatste jaren aan
het gebeuren is: aan het hoofd op de enigszins statusrijke en goedverdienende plaatsen zijn
mannen gekomen, en de vrouwen zijn afgevoerd naar de onderste regionen. (Iemand vertelde dat
in het verpleeghuis waar zij werkt in drie jaar tijd er in plaats van tien vrouwelijke
afdelingshoofden nu zeven mannen en nog maar drie vrouwen zijn.)
Met de komst van al die mannen zowel in het beroep als in de opleidingen voor het beroep is
ook de opleiding helemaal veranderd. Was er vroeger een redelijk evenwicht tussen theorie en
praktijk, nu ligt bij de opleiding tot verpleegkundige en ook bij die tot ziekenverzorgende de
nadruk in de eerste plaats op de theorie. In de praktijk betekent dit dat al die leerlingen die op de
afdeling uitstekende krachten zijn en bij wie de kennis over de zieken onlosmakelijk verbonden
is aan dat wat ze voor die zieke kunnen doen, vaak hun opleiding niet halen omdat ze 'theoreties
te zwak zijn'. En dat zijn vaak juist de besten: een heleboel vrouwen, en ook zogenaamde zachte,
verzorgende jongens. De ambitieuze karrièremakers doen het het best op de opleidingen. Alsof
het zieken, overgeleverd aan dergelijke mensen, speciaal goed zou vergaan!
Maar ja, zieken zijn ook minder belangrijk geworden. Alleen het apparaat waaraan ze liggen kan
nog enige aandacht opleveren. Hoewel een vroedvrouw laatst vertelde dat zij een keer met een
patiënte inderhaast naar een ziekenhuis moest, waar ze een soort weeënmeter in de verloskamer
hadden. De patiënte werd daar haastig op aangesloten. En toen bleek het apparaat het niet goed
te doen. Binnen een minuut stond de vroedvrouw alleen bij haar halfdode patiënte; artsen,
verpleegkundigen en wie al niet stonden aan het apparaat te sleutelen!
Op het ogenblik wordt er drasties bezuinigd in de gezondheidszorg. En dat gebeurt niet aan de
top. Eén van de maatregelen is om leerling-verpleegkundigen en leerling-ziekenverzorgenden in
de eerste maanden van hun opleiding geen salaris meer te betalen en hen als ze gediplomeerd
zijn te ontslaan omdat ze dan te duur worden.Een andere maatregel is om de patiënten eerder
naar huis te sturen. Beide maatregelen treffen op de eerste plaats vrouwen:
a. ondanks de opkomst van meer mannen zijn de leerlingen nog grotendeels vrouwen.
b. als je als vrouwelijke patiënt eerder ontslagen wordt uit het ziekenhuis, wie zorgt er dan voor
je thuis? Gezinsverzorgsters zijn er nauwelijks meer.
c. wie moeten er thuis zorgen voor de vroeger thuisgekomen mannelijke patiënten en kinderen?
De huisvrouw.
d. ondanks de opkomst van mannen in het beroep werken er op afdelingen van ziekenhuizen nog
grotendeels vrouwen. Zij hebben door die vroege 'ontslagen' altijd vrij zware patiënten en
moeten dus harder werken.
Samenvattend: Met de vertechnologisering van de mediese wetenschap is het vrouwenberoep
verpleegkundige/ziekenverzorgende aantrekkelijk geworden voor mannen en daarmee aan het
vermannelijken. De vrouwen worden in het statusloze, onzichtbare, slechtstbetaalde werk
gedrukt. Voor de patiënten betekent dit dat ze niet meer echt verzorgd worden. De bezuinigingen
in de gezondheidszorg treffen op de eerste plaats vrouwen.
 |
 |
 |
 |