van Baalen, Ekelschot, Harmsen en van Leeuwen, ZUSTERSCHAP EN DAARNA, geschiedenis van het
radikaal feminisme adhv tien jaar Amsterdamse Vrouwenkrant. Amsterdam 1982, de Bonte Was
hoofdstuk 4, MENENS
63
beeldscherm en komputer-huisindustrie. Aktiviteiten genoeg dus, maar dat het
op al die interessante avonden nou storm liep, nee. De grote uitzondering was de
avond tegen het vrijwilligsterswerk op 26 november. Daar kwamen zoveel boze
vrouwen dat meteen de Vrijwilligstersbond kon worden opgericht, met 60 leden.
Verder was het een getrek. Alle buurthuizen kregen twee keer per maand een
prachtig programma maar het leek of ze ze meteen in de prullenmand gooiden;
er kwamen nauwelijks nieuwe vrouwen. Die avonden waren dus meer een scho-.
lingsprogramma voor de vaste vrouwen in het huis en brachten hen dichter bij el-
kaar - maar verder leek het radikaal-feminisme reddeloos uit de mode. Vrou-
wenkrant, Vrijwilligstersbond en Bonte Was vierden wel de eerste open feminis-
tiese Sinterklaas ui de geschiedenis: iedereen was welkom die een pakje en een
gedicht voor een onbekende feministe meenam. De gezelligheid werd nog ver-
hoogd doordat de meeste verzen de toekomst uiterst somber bezongen. (Het
was de tijd, dat op de deur van de huiskamer stond 'doe de deur dicht, anders
bevriezen de laatste feministen'.) Het somberste gedicht (bij een stripboek van
Brétécher met nonnen op de omslag) kwam in de krant:
De Feministen
Wij zullen u helpen
Wij hielden de wacht
spraken wij met kracht
in ons donkere hol
zuster versaag niet
de wereld is slecht
wij houden de wacht
maar wij houden vol
Zij zullen mij helpen
Hier zitten wij nu
herhaalde zij zacht
om ons heen is het nacht
toen ging zij slapen
maar de kaarsen branden
in een paarswollen vacht
zusters wacht
Wij schikten de dekens
Een ding rest ons
toen verliet zij ons
daar troosten wij ons mee
tevreden slaapt zij nu
wij weten het béter
onder het dons
dat houdt ons tevree
'Zusters bevrijdt u'
Onze zusters daarbuiten
zij vatte de hint
omarmden hun lot
zij raakte zwanger
maar wij wisten beter
en kreeg een kind.
wij deden dat not
Wij legden ons brood
Wij zitten hierbinnen
neer op haar bord
dat is onze keus
zij at het op
wij bevrijden onze zusters
en ging bij de fort
dat doen wij heus
Wij leerden haar
Onze zusters daarbuiten
van lieverlee
zij horen ons aan
van vrouwen te houden
wij zijn hun geweten
nu wèrkt ze ermee
dat is ons bestaan
Zuster versaag niet
Feminist ben ik
riepen wij blij
Maar ach lieve god
luister naar ons
was dat een keuze
dan keert het tij
of is dat mijn lot?
Onze zusters daarbuiten
zij werden bewust
maar na al die emotie
willen ze rust
 |
 |
 |
 |