van Baalen, Ekelschot, Harmsen en van Leeuwen, ZUSTERSCHAP EN DAARNA, geschiedenis van het
radikaal feminisme adhv tien jaar Amsterdamse Vrouwenkrant. Amsterdam 1982, de Bonte Was
hoofdstuk 4, MENENS
66
bezig waren. De Vrijwilligstersbond meldt verder nog dat het goed gaat; de Strijd-
ijzers vertellen over hun echtscheidingsboek 'En nu is het uit'; een groep socialis-
ties-feministen verhaalt hoe zij op een anti-fascisme manifestatie in de Jaap
Edenhal door de organisatie en de ordedienst gehinderd werden toen zij hun
leus 'en seksisme' toe wilden voegen aan de rij 'tegen fascisme, racisme en anti-
semitisme'; de vrouwen tegen het wetsvoorstel omgangsrecht zijn hard bezig
met hun handtekeningen aktie en dan komen er ook nog vrouwen die 'afgevallen'
zijn op het dagonderwijs voor volwassenen aan het woord. En het was niet eens
een dubbelnummer. Het einde van de inkapselende illusie dat de abortusvrijheid
wel behouden zou blijven, had de aktiviteit duidelijk verhoogd.
Ook andere politieke ontwikkelingen maakten dat hard nodig: organiseerden
Bonte Was, Vrouwenkrant en Vrijwilligstersbond in december nog 'een perfor-
mance' die er voornamelijk voor diende de noodzaak van abortusvrijheid tot hen-
zelf te laten doordringen, in februari gingen ze een stap verder. De keuze van de
PvdA, bij monde van Jaap van der Doef, voor het kostwinnersbeginsel was de
druppel die de emmer deed overlopen. Zou het niet kunnen lukken om die Rooie
Vrouwen uit de partij te krijgen? Dan zou de vrouwenbeweging heel wat groter en
sterker kunnen zijn. Rondbellen dus om te kijken welke vrouwengroepen onder
de Open Brief aan de Rooie Vrouwen wilden. En op dat moment brak de veran-
dering die zich in de krant van november al begon te manifesteren echt door. De
identiteitenstrijd, het lege Vrouwenhuis, het onderling getob over 'hoe er weer
beweging in te krijgen', nu was het gezeur ècht afgelopen. Want wat bleek? Tien-
tallen vrouwen(groepen) waren even bezorgd en even kwaad, zodat de open
brief aan de Rooie Vrouwen opeens een brede aktie werd en het ontdekte vrou-
wen netwerk zich voor de toekomst als organisatiemogelijkheid begon op te drin-
gen.
28-2-'81 OPEN BRIEF AAN DE ROOIE VROUWEN IN DE PARTIJ VAN DE ARBEID
Als jullie werkelijk
tegen kernwapens,
tegen steeds verdere doorvoering van het kostwinnersbeginsel,
voor vrije abortus
zijn, ga dan nu uit de Partij van de Arbeid, die, afstevenend op een koalitie met het CDA, al jullie
eisen verkwanselt. Ga met zo veel mogelijk vrouwen, om in eigen organisaties en aktiegroepen
nu eindelijk echte politieke macht te veroveren.
Ondertekend door: Vrouwenkrant, De Bonte Was, Vrouwenboekhandel De Feeks, Vrouwen Ei-
sen Betaald Werk, De Vrijwilligstersbond, Anti-Wegwerpvrouw-komitee, Vrouwenboekhandel
Xantippe, Vrouwenboekhandel Dikke Trui, Aktiekollektief De Strijdijzers, Anti-Atoom-Vrouwen,
Vrouwenboekhandel Sappho, Vrouwenhuisje Clara, Cinemien, Zelfhulpgroep, Vrouwenboek-
handel Ka, Vrouwenboekhandel Emma, Femkes Hûs, Een vrouwenpraatgroep, Politikologie-
vrouwen, Vrouwen van het Vrouwenhuis Nijmegen, Vrouwenfilmgroep, 8-maart-kabaret, 3
vrouwen van Amazone, Vrouwenkafé Saarein, Vrouwenband The Periods, 2 ombudsvrouwen,
Blijf van m'n Lijf Amsterdam, en op 28 februari hadden zich 98 vrouwen individueel opgegeven
als ondertekenaarsters.
De brief werd afgedrukt in de Vrouwenkrant van maart 1981 - nummer 71. Even-
als een verslag van het bezoek aan het PvdA-kongres om er met Rooie Vrouwen
te praten - ze over te halen, en natuurlijk ook om hinderlijk aanwezig te zijn mid-
den in de officiële mannenpolitiek. Dat lukte: zelfs de Volkskrant week even van
 |
 |
 |
 |