De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978
60
Freud en feminisme
Dit papier vond ik
laatst op de loopplank bij mijn huis. Het geeft in een wat kinderlijk handschrift een aantal
definities over het werk van Freud.
Het lijkt natuurlijk een leuk toeval dat zo'n papier komt aanwaaien als je met een boek over
hulpverlening bezig bent, maar zo toevallig is het ook weer niet. Want terwijl de meeste
psychiaters zeggen dat Freud allang verouderd is, vormt een aantal van zijn ideeën - of liever
zulke korte samenvattingen ervan als op dat papier staan - nog verplichte leerstof op allerlei
opleidingen voor mensen die zich beroepsmatig met andere mensen gaan bemoeien: niet alleen
voor psychiaters, psychologen, andragogen, artsen, criminologen en rechters, maar ook voor
onderwijzers, kleuterleidsters en beroepsadviseurs.
De theorieën van Freud werden toen hij ze aan het begin van deze eeuw publiceerde, als
schokkend en schandelijk beschouwd. Nu horen ze tot de verplichte kennis van allerlei
funktiona-rissen en vormen nog steeds de basis van allerlei therapieën. We vinden het daarom
nuttig om in het kort te vertellen wat voor soort ideeën Freud had over mensen in het algemeen
en over vrouwen in het bijzonder; en hoe het mogelijk is dat iets waar iedereen eerst van schrok
zo'n algemeen aanvaarde leer is geworden.
Freuds theorieën zijn, zoals hierboven is uitgelegd, een logische ontwikkeling van de mediese
wetenschap. Hij leverde een andere aanpak van die vrouwen waar de dokters niets mee konden.
Hij deed dat in de tijd waarin de eerste feministiese golf haar hoogtepunt had - aan het eind van
 |
 |
 |
 |