De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978
95
landen toegaat en wat de rol van de man en die van de vrouw daar is. Hoe de vrouw zich
moet schikken naar haar man en zijn familie. En daarna wordt haar geleerd dat zij zich
ook maar beter aan hem kan aanpassen.
B.v.: In veel van deze landen is het normaal dat vrouwen uren in de keuken bezig zijn om
eten te koken. Je man kan het niet hebben dat het koken van de hollandse pot hooguit een
uur kost. Advies van Averroës: 'Ga 's middags naar de keuken, neem een boekje mee, ga
lekker zitten lezen en kook daarna in een kwartier het eten.'
Nog een voorbeeld: Wanneer de man weinig waardering krijgt op het werk, wordt z'n eer
aangetast. Averroës zegt dan: 'In zulke gevallen eist hij als kompensatie extra respekt van
zijn vrouw thuis. Zij doet er goed aan hem dit te schenken en daarmee zijn frustraties op
te vangen'.
Vrouwen die dit te horen krijgen worden vaak vreselijk woedend. Ik kan me dat goed
voorstellen. In de gesprekken met hun man mochten ze hun mond niet open doen, er werd
gesuggereerd dat hun beurt nog wel kwam en nu wordt hen geleerd dat ze maar beter
kunnen doen wat hij zegt, want dan wordt hij misschien minder vaak kwaad.
Die kwaadheid merkt Averroës ook wel en ze zeggen hierover: "Als zij bij de Stichting
komt merkt zij dat haar verzet wel begrepen wordt, nochtans trachten wij haar te
bewegen dit verzet op te geven en dat is niet gemakkelijk te verkroppen. In het begin
komen dan ook veel opmerkingen: 'je raakt jezelf kwijt', 'waar blijf je zelf? !, 'waarom;
passen zij zich niet aan? " 'je hebt geen privé-leven meer',! 'je moet jezelf prijsgeven'.
Eerst na een aantal zittingen blijkt dit een 'reculer pour mieux sauter' (je terugtrekken om
beter te springen); door zich aanvankelijk prijs te geven, verkrijgt men op langere duur
zijn vrijheid grotendeels terug."
Precies: zijn vrijheid. Want als het allemaal lukt zal haar man een makkie aan haar
hebben. Averroës heeft dan beter op haar ingewerkt dan hij zelf zou kunnen, haar beter
en subtieler onderdrukt dan hem ooit zou lukken.
En zo worden de problemen waarmee het begon, n.l. het halen van legers gastarbeiders
naar ons land, die hier het vuile en slecht betaalde werk moeten doen, uiteindelijk
afgewenteld op vrouwen aan wie geleerd wordt die ellende steeds weer op te vangen.
1. Wiesje Bovenkerk-Teering. Groepstrainingen voor Nederlandse vrouwen van
mediterrane buitenlanders. TMW. Tijdschrift voor maatschappijvraagstukken en
welzijnswerk, sept. '77. Samson
2. Joanneke Renardel de Lavalette-Meyer. Huwelijken tussen buitenlanders en
Nederlandse vrouwen. TMW. sept. '77. Samson.
Vaderbescherming 3: 'Malika'
Begin december kwam Malika (18 jaar) bij mij aanlopen zoals gewoonlijk, we hadden
vroeger naast elkaar gewoond en ik gaf haar altijd kleren voor deze Marokkaanse familie.
Malika vertelde dat ze van huis was weggelopen, omdat ze veel slaag met hout of riem
kreeg, niet mocht werken of een vriendin hebben of naar school gaan. Ze had een nacht
tevoren al bij een buurvrouw geslapen, maar daar kon ze niet blijven begreep ze wel. We
gingen 's middags naar het JAC om raad te vragen. M. stond ons te woord en verwees ons
naar de kinderbescherming nadat ze ons veel informatie gaf over de hele zaak. Ook wilde
ze ons een adres voor onderdak geven maar Malika wilde maar het liefst bij mij blijven
 |
 |
 |
 |