Mary Wilkins Freeman, MOEDER IN OPSTAND en andere verhalen. De Bonte Was, 1980
10
Harriét stond op de oude verzakte drempel en stak de sleutel, die zij triomfantelijk uit haar zak
gehaald had, in het slot, terwijl Charlotte bevend achter haar stond te wachten.
Daarna gingen ze naar binnen. Alles stond daar zoals zij het achtergelaten hadden.
Charlotte zakte in een stoel neer en begon te huilen. Harriét haastte zich naar het raam dat op
de tuin uitzag. 'De bessen zijn rijp', zei ze, 'en bovendien zijn de pompoenen overal overheen
gegroeid.'
'Oh mijn Heer, Harriét', snikte Charlotte, 'er zijn zo veel lichtstraaltjes dat ze allemaal door
elkaar heen lopen!'
 |
 |
 |